Dagbók

• Ís er svarið

  

  Melkorka Mjöll Kristinsdóttir | 8. janúar 2020

  ,,Hnattræn tengsl? ...segðu mér, hverju nákvæmlega geturðu breytt fyrir okkur? hvaða vandamál geturðu leyst?’’ -var viðkvæði vinnumarkaðsins. Ég skráði mig því enn einu sinni í nám og í þetta skiptið mjög praktíska námsleið sem gerir mér kleift að leysa vel skilgreind vandamál fyrir fyrirtæki: Bókhald. Einmitt þess vegna vantaði mig ís. Vantaði ! Var auk þess að lesa fyrir próf og þá ...

  Lesa meira
• 

  AÐ NENNA, EÐA NENNA EKKI AÐ LEITA

  

  Melkorka Mjöll Kristinsdóttir | 4. júlí 2019

  Nýlega forum við öll í sveitina, þar sem foreldrar Skúla búa. Pökkuðum eins litlu og mögulegt var. Strákarnir fengu það verkefni að velja sér einn hlut sem þeir vildu taka með sér, það mátti vera bangsi eða bók eða hvað sem var. Jón Ari sagði að hann vildi hafa með sér flug-bangsa, en hann hefur átt þennan vængjaða bangsa frá eins árs aldri. ,,Já, finndu flugbangsa og settu í tö...

  Lesa meira

• SPARKAÐ ÚT Í ALVÖRU HEIMINN

  

  Melkorka Mjöll Kristinsdóttir | 2. júlí 2019

  Núna, þegar skólagöngu minni er LOKSINS lokið (halló Skúli!), dreymir mig ekkert annað á nóttunni en að læra meira og skrifa um það sem ég læri. Ég vil einfaldlega skilja alls konar hluti, alla hluti, ólíklegustu hluti. Um daginn átti ég til dæmis í djúpar samræður við mann sem vinnur á dráttarbát. Hann sagði mér allt um dráttarbáta. Nokkrum dögum áður var ég dolfallin yfir námskeiði um ...

  Lesa meira
• 

  Búðarferð

  

  Melkorka Mjöll Kristinsdóttir | 1. júlí 2019

  Þeir sem þekkja mig best vita að búðir, og þá sérstaklega fatabúðir eru mitt persónulega helvíti. Ég fer helst ekki í slíkar búðir nema ég sé orðin algjörlega fatalaus, og þá meina ég að ástandið þarf að vera orðið það slæmt að ég er farin að seilast í fataskápinn hans Skúla. Í dag neyddist ég til að fara í fatabúð til að kaupa á mig föt fyrir útskriftina. Undirbjó mig vel andlega. Svaf ...

  Lesa meira

• Af hverju er fjörutíu ára afmælisdagurinn það hræðilegasta sem getur komið fyrir þig?

  

  Melkorka Mjöll Kristinsdóttir | 29. júní 2019

  ,,Þetta er síðasti dagurinn sem ég verð þrjátíu og eitthvað'' tilkynnti pabbi fjölskyldunni á dramatískan hátt, þar sem við stóðum í brekku í Tívolíinu í Kaupmannahöfn og tróðum ís í andlitið á okkur ?? Ég var tíu ára. Ég skynjaði að þetta var mest niðurdrepandi dagur sem faðir minn hafði upplifað. Þetta var í fyrsta skiptið sem einhver, sem átti afmæli daginn eftir, sagði mér frá því...

  Lesa meira